Anglesea

25-11-2012
In Port Fairy wandelen we 's ochtends eerst naar Griffiths Island, waar de vuurtoren staat, nu automatisch bedient, vroeger door 2 personen. Nu loop je via een bruggetje naar het kleine eilandje, vroeger werden de vuurtorenwachters 1 x per maand bevoorraad met een boot. Op het eiland zien we ook zwarte wallaby's.
De reis gaat verder richting de 12 apostelen via de Great Ocean Road. We maken hier veel tussen stops, de kust heeft een bijzondere grillige vorm, inhammen, kliffen, grotten, rotsen. We gaan langs de The Bay of Islands, mooi uitzicht, The Bay of Martyrs (hier kun je ook op het strand komen), we gaan over de brug van de Cendies river en zien aan de andere kant pelikanen zwemmen. We zien The Grotto, The London Bridge , Thet Arch, komen langs Port Campbells, The Thundercave, The razorhead en dan en dan....
Oh my God!!......
Dit verwacht je al die mensen te horen zeggen die uiteindelijk de 12 apostelen zien, maar nee ze doen alleen knip knip, allemaal op de foto voor de rots, en weer weg met de bus, de sfeer is hierdoor verdwenen. En dan te bedenken dat er nog maar 7 van de 12 apostelen overeind staan !!, maar het is en blijft een machtig gezicht die rotsen in de zee.
We rijden verder op de Great Ocean Road, en gaan nu meer het binnenland in en dat betekend meer slingerende wegen. Ton begint er echt lol in te krijgen en scheurt met piepende banden door de haarspeldbochten. Het mooie bruine kleurtje van Anneke begint langzamerhand Hulk- achtig groen te worden, helaas niet met de bijbehorende superkrachten.
En dan zien we langs de kant van de weg "Bimbi park", Cape Otway, staat niet op de kaart maar is ook een tip van Josephine, waar mogelijk koala' s te zien zijn. Melbourne hebben we vandaag niet gehaald, maar rechts in de boom naast ons wonderschone huisje zat een.....KOALA!!
's Avonds tegen de schemering maken we nog een wandeling de heuvel op. We horen een vreemd brommend, knorrend geluid, het blijkt van een Koala afkomstig te zijn, ze zitten op de takken, tillen hun hoofd op en maken dan een donker brommend geluid, iets wat je niet verwacht uit zo'n schattig klein beertje. (Laat de Koala dat maar niet lezen)

26-11-12
Maandag alweer! We gaan weer verder op de GOR (Great Ocean Road), vandaag vertrokken uit Otway, gaan we richting naar het oosten. We komen langs het toeristische Apollo Bay en de weg gaat nu pal langs de kust. Een geweldige ervaring om langs de oceaan te kunnen rijden. Jolanda, zou wat voor jou zijn...in je cabriolet sjaaltje om, en dan hard meezingen met de radio.Wie we vandaag ook in cabrio's zagen rijden maar dan van 80 jaar geleden, was een club van oude automobielen. Omdat de GOR nu (en toevallig zijn we erbij isn't IT awefull!) 80 jaar bestaat, zien we al die auto' s voorbij toeren. Dat was weer klikklikklik met de camera en in Lorne, waar ze even stopten en wij dus ook mocht ik een foto maken van een mooie dame die speciaal voor mij poseerde!
In Aireys inlet, waar de rivier de Aireys de zee inkomt, bekijken we de vuurtoren, we krijgen een rondleiding van een dame wier ouders uit Duitsland komen. dan zie je wat een jonge geschiedenis Australië heeft m.b.t. de witte bevolking; nog veel banden met Europa, Engeland, Nederland (waaronder veel Friezen) en Duitsers dus ook.
In de vuurtoren hebben vroeger 3 vuurtorenwachters gewoond, maar bedenk wel dat het toen veel drukker en gevaarlijker was en ze ook gestrande vaarlui moesten opvangen en tijdelijk huisvesten, ze moesten ook overdag vlagseinen en 's nachts code seinen. De kust voor zuid Australië is de gevaarlijkste ter wereld en er zijn hier al heel wat schepen gegaan. Het aantal geregistreerde scheepswrakken is 140 in de Bass strait, men schat het reële aantal op 400. De vuurtoren van Aireys inlet en die van Cape Otway zijn nog steeds in werking. De gids van de vuurtoren vroeg ons na afloop van de rondleiding waar we nog heen gingen de rest van de vakantie. " Dat weten we niet we komen hier zoveel mooie dingen tegen", antwoordden we. Eigenlijk hadden we gepland vanmiddag al in Melbourne te zitten, maar we eindigen vandaag op een rustig maar prachtig strand te Anglesea met ver boven ons hoofd de zandkleurige kliffen.