Sydney

Een update van uit de Apple store in Sydney, Wow wow super snel netwerk, dus veel foto's

02-12-2012
Wat een leuke camping in Pambula river.
Voor ons scoren ze hoog op diervriendelijkheid, paard en kangaroe grazen vredig naast elkaar. Er zijn er een stuk of 15, grijze kangaroes, op de camping en ze gaan lekker hun eigen gangetje, ze hoppen tussen de caravans door en luieren onder de was die te drogen hangt, mooi om te zien.
De mannetjes zijn beduidend groter, als ze zich helemaal op zouden richten zouden ze boven ons uit torenen, wel 3 meter zijn.
Helaas geld dit diervriendelijke beleid  ook voor kakkerlakken, iets wat wij wat minder kunnen waarderen.
Afijn we beginnen de dag met een heerlijke wandeling in het Ben Boyd NP tenminste Anneke, Ton gaat inpakken en de auto, proberen te wassen, de taken zijn weer goed verdeeld ;-)
De wandelpaden in Nationale Parken en de recreatie parken worden in Australië aangelegd en onderhouden door particulieren (organisaties als Lions en Rotary) en soms kun je als gebruiker van het park een donatie doen in een bus bij de entree. In Nederland is dit onbestaanbaar, ik denk dat hier de hele paal wordt meegenomen!

We vertrekken en gaan eerst langs de carwash in Merimbula, een levendig dorpje, ook op deze zondag. Het is een beetje druilerig vandaag gelukkig, dan kunnen we vast wennen aan het weer in Nederland, en koud ook, maar 25 graden! De lookouts in Tarthra worden bezocht in vestje, en we gaan maar eens naar een museum, de oude werf. Vooral de oude foto's spreken ons wel aan.
We nemen de route die vlak langs de kust gaat en over het water. Zo komen we ook door Bermagui, en daar zien we een SPAR winkel. We doen even boodschappen en bij het verlaten van het stadje zien we een bord met "Fish & Chips", en dat smaakt hier aanmerkelijk beter dan in Nederland, echt verse vis en heerlijke patattekes.
Hier aan de Zuidoost kust komen er veel rivieren uit in zee, en voor ze in zee uitkomen, vormen ze eerst een meer en bij de zee word een drempel (een "sandbar") gevormd. Zo komen we over bruggen langs de meest mooie en grillige waterpartijen. Bij een van de mooiste zijn we gestopt het Wallaga Lake. De mist geeft het meer een geheimzinnige sfeer.
We kijken uit op een klein eiland, het Merryman eiland, een heilige plaats volgens aboriginal overleveringen.
We hebben nog genoeg tijd om hier rond te kijken en ervan te genieten.
Ook is hier een Caravan Park, met Cabins en Units, na het bekijken van beide, kiezen we voor de Unit, deze is iets kleiner (en $20 goedkoper), maar het uitzicht over het meer is prachtig.
Ze verhuren hier ook............, maar dat gaan we morgen doen.

3-12-12
Kano's! Dat verhuren ze hier op de camping in Wallage Lake Heights. We maken een mooie tocht over het meer, laten de boot aan de overkant even uitdrijven, luisteren naar de Bell Bird hoog in de bomen boven ons en kijken naar de waterplanten en wit kanten kwallen die onder onze boot voorbij glijden.
We vertrekken en zullen op onze tocht vandaag nog veel meer zien. We komen vandaag langs veel inlets, rivieren die in zee uitstromen, we kunnen het mooi zien als we over een van de vele (vaste, helaas geen vacatures voor brugwachter) bruggen komen. En de veelvuldig aangegeven lookouts en rustplaatsen. Een er van is Mystery Bay, en wij wilden natuurlijk erg graag weten waarom deze baai zo heette.
Ja, je hoopt dan op een sappig verhaal, een droge melding dat er in 1880 5 man vermist raakten en nooit meer zijn gevonden is dan op zijn minst gezegd teleurstellend. Daarom doen we vandaag een interactieve actie; verzin een sappig verhaal waarom men een baai "Mystery Bay" zou noemen, en nee de witte haai is al geoppert.
De origineelste versie krijgt een aangekleed koala beertje toegestuurd.
En dat is heel bijzonder want ik heb ze hier nog nooit met een jasje aan in de boom gezien, veel te warm!!
In Narooma stoppen we voor een bakkie en zien rechts van de weg een schitterende waterpartij met een boardwalk ernaast. We lopen via de boardwalk langs de rivier, bankjes en hengelhouder staan al klaar voor de Aussies, die praktisch allemaal fervente vissers zijn. We zien een aalscholver garnalen vangen, schoolkinderen spelen in het park, de begeleiders de BBQ klaarmaken en dan komen we bij zee.
Een azuurblauwe zee met bruisend wit schuim. Wanneer we terugkomen zien we de kinderen opgesteld worden in rijen om de schoolbus in te gaan, de meeuwen de restanten van de BBQ afpikken (nu weten we waarom meeuwen rode pootjes hebben, au,au) en komen we weer het ouder echtpaar met het volgepropte keeshondje tegen.
Nog meer water, land en bruggen vliegen onder onze wielen voorbij. We komen in Tuross Head en zien prachtige kleurrijke ruime huizen op de kliffen staan, uitzicht op zee. Och wat moet het vervelend zijn om daar te wonen ;-)
We gaan verder via Moruya naar Batemans Bay, dit was ons geplande eindpunt voor vandaag maar we vinden dit een te drukke stad (ook al is het veel kleiner dan Delft, pfffft) dus we gaan verder en belanden na een lange weg vol hoge bomen hier.
Waar hier is? Een ruim huis op een klein klifje met uitzicht op zee.
Joalah, een camping in Durras North, aan de rivier Durras Water.
De rivier komt hier in zee, met veel zand banken en stroom geultjes in de monding.
's Avonds een wandeling gemaakt langs de zee en de rivier en waar deze samen komen. Een praatje gemaakt met een aantal mannen die er stonden te vissen. Ze kwamen uit Waga Waga een grote stad in het binnenland. De oudste was wel eens eerder in Nederland geweest en was daar door de ME van de dam afgespoten. Zo ging dat toen. Een van de jongeren vertelde dat hij binnenkort naar Sydney ging verhuizen vanwege een bijbelstudie, verder was hij OK, niet zo'n bekeerfiguur en goed vissen kon hij ook want hij had als eerste een flathead gevangen.

4-12-12
We staan vroeg op en maken na het ontbijt een wandeling naar de monding van de rivier. Het word hoog water dus langzaam verandert de stroom richting land inwaards.
Er komen surfers en kanoërs en die gaan zich uitleven in de branding.
Wij lopen terug, en plots ziet Ton iets op het strand liggen, het is een rugby bal, en hij is niet nieuw en heeft een tijd in zee gelegen.
Hij komt uit (gister avond hadden wij het er nog over, nieuwe plannen voor een volgende trip) New Zealand, is dit een hint..............?
Vertrokken uit Durras om 10 uur, we hebben zo lang mogelijk van het prachtige huisje en het nog mooiere uitzicht genoten..wow!
Onze eerst stop is Burrill Lake, voor een boodschapje en oeps toen waren we al in Ulladulla, waar we onze koffiepauze hadden gepland. Gewoon omdat we Ulladulla zo'n leuke naam vonden, maar het viel tegen. Verder via de Princess Highway naar het noorden. Bij Nowra aangekomen kozen we voor de toeristische route, The Grand Pacific Highwigh? En zo komen we bij een aantal mooie plaatsen, een die je zeker de moeite waard was, was Geroa. Oh wat moet het vervelend zijn om hier te wonen in die armoedige huisjes met zo'n rottig uitzicht. Not....dus!
We komen bij een uitzichtpunt waar een rotspartij in zee uitloopt, hier kan je een zonsopgang en een zonsondergang zien. Helemaal op het puntje zitten 2 mannen te vissen, de eerste 8 uur zitten ze nog safe en is het vloed, daarna legt het ty de rots weer bloot en moeten ze naar huis of naar hun werk. En dan maar hopen dat ze nog wat gevangen hebben.
We rijden door richting Wollongong en komen veel industrie tegen, zelfs op deze toeristische route is dat onvermijdelijk. Het is een aaneenschakeling van dorpjes hier.
We hopen hierna weer in het groen terecht te komen en een mooie camping te vinden.
We stoppen in Scarborough bij een camping en informeren, de man in het kantoortje zegt dat er verderop noordwaarts geen campings zijn tot aan Sydney en in Bulli nog wel een camping met cabins is, dus gaan we terug.
En hier vinden we een heerlijkrustige camping naast een begraafplaats en hoera we zitten weer aan het strand.
Dus hop de zee in om lekker af te koelen, het is vandaag 30 graden.
We hebben hier hartelijke achterbuurten.

05-12-2012
We beginnen de dag met het opnieuw in pakken van de rugzakken, want vandaag moeten we de auto in leveren in Sydney.
Spullen die we niet meer kunnen gebruiken of meenemen geven we aan de achterburen.
We vertrekken om om half 9, met wat kunst en vlieg werk, want onze auto staat naast de cabin, en de parkeerplaats is nogal aan de steile kant merkten we gisteren.
De voorspoiler van de auto komt namelijk op de grond.
We leggen wat dikke takken neer, als opvulling, en rijden hier dan voorzichtig overheen, en dat gaat goed, geen schade.
We vervolgen de Grand Pacific Highway, door de plaatsjes; Thirroul, Austinmer, Coledale, Scarborough en Clifton.
Bij Seacliff verandert de weg in een brug langs de kliffen en boven zee (The Sea Cliff Road Bridge). De oude weg is nog te zien, uitgehakt in de kliffen, maar omdat er heelveel stenen van de rotsen op de weg vielen heeft men deze moeten vervangen door de brug een stuk van de kliffen af.
Via de kustweg door het Stanley Park, naderen we Sydney.
Een prachtig gezicht is het als deze stad zich aan de horizon aftekend met op de voorgrond het regenwoud van Stanley Park.
Zodra dat we het park uit zijn zitten we in de buitenwijken van Sydney, en de drukte neemt per km toe.
Ook hier is het goed opletten, met name het links houden, bijna iedereen rijd in de middelste of rechter rij baan, de linker word gebruikt om linksaf te gaan, en om je rechts in te halen en te parkeren. Maar alles gaat bijna goed, op een gevalletje na, iemand die links af wil gaan maakt eerst een beweging naar rechts onze rijstrook op, en .........daar rijden wij dus.
De spiegels raken elkaar, die van ons slaat automatische naar binnen, en de andere automobilist begint me daar toch te toeteren.............., we rijden lekker door toeteren is hier in Sydney een soort nationale sport geworden, en dat is een heel verschil met de rest van Australia, want hier heeft meer hurries en worries en aso's (dat zijn geen Aussie's).
Bij het hotel aangekomen is het snel uitladen, en dat is ook weer een heel gedoe, Ann loopt een aantal keren met spullen naar binnen, en ik blijf bij de auto want je mag hier niet parkeren.
De weg naar het verhuurbedrijf is snel gevonden, maar niet snel afgelegd, wat is het druk hier, van stoplicht naar stoplicht in de file.
De auto inleveren is ook snel gedaan, en het is een hele opluchting de auto kwijt te zijn en dan lekker te lopen door de stad.
Wat we zien zijn enorme winkels, mega warenhuizen, een modelbouwzaak van drie verdiepingen, (maar geen model van een RoadTrain).
In de verte zien we Sealife, een bezoek waard en dat doen we dus, 2 x 36$, maar we krijgen korting van 2x 7$. Prachtig, groots, bijzonder.
We slenteren richting The Bridge en onderweg kopen we Fish & Chips.
Dan is het 7 uur, op naar het Sydney OperaHouse, onze voorstelling "Signs of Life" (in juli al geboekt) begint om 8 uur.
De voorstelling is schitterend, vooral omdat er veel typisch Australische dingen in voorkomen waarvan we tijdens onze reis e.e.a. hebben gezien/gehoord.
het stuk ging over een blanke dame die net haar man verloren heeft en nu alleen midden in de Bush woont. Op een dag komen er 2 aboriginals langs........
Op de terugweg merken we dat het toch behoorlijk afgekoeld is. Terwijl Anneke loopt te bibberen in een vest, zien we diverse schaars geklede dames (ook net naar de Sydney Opera geweest) langs flaneren. In de verte zien we enorme rookwolken.