Vrijdag de 13e

Vrijdag, 13-2-2015.

Vrijdag de dertiende, gelukkig zijn we niet bijgelovig, anders hadden we vandaag de hele dag stil in een hoekje gezeten.
We gaan met de auto Dunedin door richting......juist je raad het al, het water. 
Bij Seacliff zien we iets moois staan te koop, Marcel wat voor jou? Hopelijk is het telefoonnummer goed te lezen;-)
Regelmatig stoppen we om even uit te kijken over de zee. Zo ontmoeten we in Puketeraki 4 jonge fietsers uit Brazilië en Nieuw Zeeland die hier samen vakantie vieren. Ze zijn erg entoesiast over het plan een groot Europees fietsnetwerk uit te breiden en komen dan zeker naar Delft, leuk stel, maar voor die knul lijkt het me niet meevallen met 3 meiden op stap....of niet?
Karikatane is een heel rustig haventje, in Waikonait drinken we koffie gebruiken we de geheel geautomatiseerde publieke toilet, die zegt wanneer je op welke knopjes moet drukken en dan een muziekje laat horen. We zien een bus voor ons rijden, de kinderen worden losgelaten ze hebben een sportdag aan het strand, niet gek!
We rijden door Palmerston en en stoppen bij Shag point, hier kun je aalscholvers zien. Maar wat wij zijn zijn zeehonden, wel een stuk of 40. De ouderen zijn wat aan het luieren en kriebelen zichzelf op hun rug met hun staart. Lastig hoor als je geen handjes hebt. De jongeren huppen over de rots en dollen een beetje met elkaar, schitterend om te zien, zo in het wild. In Katiki Beach zien we koeien, vlakbij het strand. De arme beesten worden gezandstraald er staat een behoorlijke wind. Moeraki staat bekend om zijn boulders en het is een vreemd gezicht de kogelronde keien van een meter doorsnee op het strand te zien liggen, en iedereen wil natuurlijk met zo een fenomeen op de foto.
We zijn aangekomen bij de eindbestemming van vandaag, Oamaru. Het plaatsje leek groter dan verwacht, ze hebben hier ook grote historische gebouwen en we bezoeken Steampunk, een MadMax-achtig soort museum. Ook dit moet bekend zijn bij de oudere jongeren onder ons.....
En vanavond gaat het gebeuren, we gaan pinguïns zien!!! Het meisje van de camping zei dat ze zelfs op de camping komen Wauawwwwwwwww!!
We lopen alvast naar de plaats waar we de pinguïns zouden kunnen zien. Tot onze verbazing zien we daar 2 tribunes en een veld met een hek erom heen vol getimmerde hokjes . Hier kun je een ecotoerisme doen en pinguïns zien. We vinden er weinig eco aan, hebben de ouder pinguïns net een kilometer of 20 gezwommen om vis te vangen voor hun jongen, moeten ze eerst een hek over om bij hun kinderen te komen en zien daar een enorme mensen massa vlakbij hun nesten. Dat lijkt ons nogal stressvol voor die beestjes en aan zo'n circus doen we niet mee. Als de zon ondergaat komen de pinguïns om hun jongen te voeren. We gaan toch maar even kijken en tot onze vreugde zien we nog een paar pinguïns die aan het circus zijn ontsnapt en zelf een plekje hebben gevonden voor hun jongen. Ze zijn schattig om te zien, dit zouden de blauwe pinguïns moeten zijn maar of ze echt blauw zijn is in de schemer moeilijk te zien. Een paar willen de weg over en zo fungeert Ton tijdens zijn vakantie nog even als verkeersbegeleider.  'S nachts horen we de pinguïns schreeuwen, ze zitten nu zelfs naast de camper, geweldig om dit mee te maken.