We zijn er nog.......

We zijn er nog.......

We hebben de afgelopen dagen veel meegemaakt en gezien..............

Vrijdag 16 januari 2015
Vandaag een enorm stuk gereden 29 km!
Er valt namelijk ontzettend veel te bekijken hier in de buurt. Eerst zijn we naar de bekende geiser Pohutu die inderdaad wel 30 meter hoog spoot, maar het feit dat er ook 6 busladingen kakelende Japanners omheen zwermen maakt het net iets minder indrukwekkend. Maar toch...geweldig om het allemaal te zien en te ruiken, de ploppende modderpoelen, dampende vijvers in allerlei kleuren en heel veel rookpluimen uit de grond en daar dan op je gemakje doorheen te kunnen wandelen.
We hebben mensen zien houtbewerken en vlechten in Maori stijl, mooi.
Het dorp heette Whakarewarewa wat een beetje klinkt als whatthefuckerdiefuck.
Mooie taal Maori !
We gaan weer verder maar niet lang daarna komen we bij Waimangu. Dit is echt een goede toer met een ranger die ontzettend veel weet over dit gebied. Hij vertelde hoe in 1886 het landschap binnen 4 uur veranderde en voer met ons twee, we hadden een privé rondleiding, over lake Rotamahana. We hebben ademloos geluisterd en ge keken naar het groen van het water, de Tarawera vulkaan aan de overkant, spuitende geisers en rookpluimen  impact van al dit natuurgeweld.
We vervolgen onze we naar Taupo en stuiten al snel op een mooi plekje aan het Okaro meer, waar ik nog nooit eerder zo'n mooi uitzicht had tijdens de afwas.

Zaterdag 17 januari 2015

Weer aan het meer, het Taupo meer, en ook hier is het uitzicht weer schitterend, straks ga ik weer heen en weer springen met de theedoek, dit keer niet voor de afwas maar tegen de muggen, ik word helemaal opgegeten!
We gaan op weg en de eerste stop is het stuwmeer van Aratiatia..Om klokslag 12 uur gaan de deuren open, eerst een sirene om 8, dan 4 en dan 2 minuten ervoor, want dan moet je echt wegwezen! Het water komt dan kolkend naar beneden zetten en dat is een heel spectakel! Ton heeft het van bovenaf en ik van benedenaf gefilmd, de Hukafalls die we hierna bezochten vielen hierbij in het niet. De Hukafalls is meer een must See waar je moet jet skiën,raften of iets anders waarbij je mogelijk je leven kunt verliezen ;-)  

aangekomen op Motuoapa motorkamp, een camping met alles erop en eraan alleen helaas geen fish and chips en daar hadden we net zo'n zin in, dan maar een soepje en magnetron tosti na een wandeling langs de haven.

Zondag 18 januari 2015

Vertrokken uit het motorkamp, vandaag weer een vulkanendag. We rijden om Tongariro park heen via de oostkant en stoppen bij alle bezienswaardigheden. We hebben steeds de Ngauruhoe en de Ruapehu en het vizier. De eerste is een prachtig mooie kegelvormige berg meestal met zijn hoofd in de wolken. De Ruapehu is wat hoger en met nog wat sneeuw op de top hoewel het een werkende vulkaan is die voortdurend in de gaten gehouden word. Gaat de temperatuur van het meer in de krater omlaag dan moet je oppassen want dan zit de krater verstopt en bouwt ie druk op. Een van de kiwi's die we onderweg spraken vertelde dat zijn vader nog een uitbarsting had meegemaakt in 1949 keien zo groot als auto' s vlogen door de lucht!
Maar in 2007 is er ook nog een uitbarsting geweest, een tumultueuze toestand!
Maar eerst komen we nog een gigantische spoorbrug tegen een mooi staaltje van engineering want niet alleen moest ie over een beschermd natuurgebied gebouwd worden met alle daarbij behorende voorzorgsmaatregelen, ook kwam ie over een rivier in een ravijn en moest behoorlijk schokbestendig zijn. Er zijn hier voortdurend aardschokken, dus als jeje een beetje duizelig voelt en de wereld draait om je heen dan ligt dat niet aan je gezondheid of overmatig drankgebruik , het is gewoon een aardbevingkje. 
Heel beneden zwemt ergens de zeldzame blauwe eend, hier in Nieuw Zeeland zijn ze zuinig op de natuur.
Oh ja wat we ook nog gedaan hebben, met de stoeltjeslift mee zonder skipas, bij het ski resort Iwikau village! Het was daar een uitgestorven toestand, in de winter is het daar enorm druk maar nu zijn alleen de liften in werking voor de wandelaars. Of als je zin hebt om in de zomer toch sneeuwballen te gooien, zoals wij.
We hebben net als Frodo hier langs de muur van het kasteel van Mordor gelopen, groots, groots! The walk of Mead noemen ze dat hier.
We overnachten in het park zelf bij een DOC camping, Mangahuia, die zijn gratis soms moet je een paar dollar in een envelop doen, maar aangezien die dingen altijd op zijn en de toiletten ook nooit schoongemaakt worden, is het gratis. Gelukkig hebben we een eigen plee aan boord voor noodgevallen.

Maandag, 19-1-2015

Heel vroeg vertrokken uit het park, ik had al geschreven de wc aan boord is voor noodgevallen. ..dus naar de eerste de beste stad voor gas water eten...en de rest. In tegenstelling tot Nederland kun je hier gerust gebruik maken van een openbaar toilet ze zijn hier erg schoon.
Nou hebben we veel gehoord over de Tongariro Alpine Crossing wat voor een belevenis dat moet zijn, maar gaan we daar een paar dagen van de vakantie aan besteden en kunnen we dat wel met onze klutsknieen, wiebeltenen en gebladerde voetzolen? We besloten om dan in ieder geval een stukje van het traject te doen, en gewapend met water,petten, truien en een camera gaan we op weg, trappen en om de hoek nog  meer trappen hijg hijg maar het uitzicht is dan wel adembenemend, of was de wandeling dat. Leuk is ook dat je in een keer de boomgrens passeert en alleen maar struiken ziet. Maar toen hielden we het voor gezien, 3 uur wandelen met stijgen en dalen is toch wel wat intensiever dan de wandelingen die we zondagochtend in het platte Nederland doen.
Nu zitten we  op een camping in Taumarunui (ik kan maar niet wennen aan al die Maori namen) om ringt door hoge bomen en een rivier, naast mij in een van de bomen hangt een schommelbank. Vanavond een wandeling langs de rivier.