Marysville

27-11-2012
De dag begint goed, verslapen of eigenlijk de klok in de cabin staat verkeerd, scheelt toch 2 uur. Ook is het vanacht gaan onweren en regenen, goed voor de natuur want alles is behoorlijk droog.
Om half elf rijden we weg uit Anglesea richting The Yarra Valley, en het regent nog steeds.
Bij het bezoekers centrum van Torquay vragen we over de weersomstandigheden, want we hoorden dat het slechter weer zou worden en blijven.
Maar de OZZIE buienradar geeft aan; regen langs de kust, binnenland droog en zonnig.
We gaan tanken (moet zo nu en dan) en vervolgen de weg richting Geelong, je merkt aan de wegen en het verkeer dat je de grote stad gaat naderen (2 rijstroken, was 1)
Na Geelong gepasseerd te zijn worden de wegen nog breder, 3 rijstroken in plaats van 2, en nog wat verder 5 rijstroken.
En ook fietsers worden via borden uitgenodigd om aan het verkeer deel te nemen, op de snelweg dus.
Wat een drukte, hier heeft men echt wel WORRIES and HURRIES.
We moeten goed opletten welke rijstrook we nemen, soms krijg je een uitvoegstrook, en verder op is de rijstrook weer een afrit.
Ook word er flink aan de wegen gewerkt, geen files hoor, maar je word rechts en links ingehaald.
Iedere afslag heeft een naam, de naam van de straat waar je dan op uitkomt, geen nummers of wijknaam zoals bij ons, en dat is voor de bijrijder zoeken op de kaart.
Maar gelukkig is ook hier de iPad een hulp middel met de route planner, we weten in ieder geval waar we rijden, Anneke heeft het er maar druk mee.
Voor de omgeving eventjes geen tijd, en wanneer we op kijken zien we door de hoogspanningsmasten de bomen niet, maar nog wel pelikanen overvliegen.
Melbourne laten we rechts liggen, (niet te geloven toch Mieke ) en rijden door naar de Yarra Ranges, niet voor de wijn maar voor de bergen.
De snel weg eindigd bij Greensborough, en dan word het rustig op de weg.
We rijden door Yarra Glen richting Healesville, en daar gaan we het park binnen.
Slingerende wegen, we klimmen om vervolgens weer af te dalen in het volgende dal, je mag hier 80 km per uur, maar......... dat doen alleen de Ozzies.
We zien hele hoge bomen afgewisseld door hoge varens, een vos steekt voor ons over, mooie uitzichten, prachtig en telkens weer anders.
We komen uiteindelijk aan in Marysville, en gaan naar de VVV, daar krijgen we een aantal adressen om te overnachten, maar wij vinden ze een beetje aan de dure kant, en je kan er niet zelf je eten klaarmaken. We rijden verder en komen, nog in het dorp langs een Caravan Park, en daar hebben ze ook Cabins.
Bij de receptie maken we een praatje en horen dat het dorp in 2009 getroffen is door een ramp.
Een bosbrand, en niet zomaar een bosbrand, maar in Australia bekend onder de naam "Black Saturday Bushfires 7 februari 2009", heeft 80% van het dorp verwoest. De bossen in het dal zijn na 3 jaar al weer aardig groen aan het worden, hier en daar zie je dode bomen die de vuurzee niet overleefden en gelukkig ook heel veel giganten die het wel hebben overleefd. Maar boven op de heuvels/bergen zijn alle bomen nog grijs, er is wat lage begroeing. In de staat Victoria waren toen 416 branden en 117 mensen zijn daarbij om het leven gekomen. Het merendeel van de branden was aangestoken en 2 mensen zijn daarvoor berecht. ( Wikipedia )
Van de campingeigenaar krijgen we de tip om 's avonds naar de Steavenson watervallen toe te gaan, dan zijn ze verlicht. En daar staan we dan met z'n 2 en voor een immense verlichtte waterval onder de volle maan. Waar alle andere mensen in het dorp zijn? We vragen het ons af, mogelijk is GTST op tv?